ELYESA ALEYHİSSELÂM
Elyesa’ Aleyhısselamın Soyu:
Elyesa’ b.Ahtub[1],
b.Adiy, b.Şütlem, b.Efrâîm, b.Yûsuf, b.Yâkub, b.İshak, b.İb-rahim
Aleyhisselâm’dır[2].
Elyesa’ Aleyhisselâm’ın, İlyas Aleyhisselâm’ın
amcasının oğlu olduğu da söylenir[3].
Elyesa’ Aleyhisselâm’ın İlyas Aleyhisselâm’a
Halef Ve Peygamber Oluşu Ve Bazı Faziletleri:
İlyas Aleyhisselâm, Bâlebek kralı tarafından
arattırıldığı sıralarda, bir gece, İsrail oğullarından çok yaşlı bir kadının
evine sığınmış, saklanmıştı.
Kadının, Elyesa’ adındaki oğlu, çok hasta idi.
İlyas Aleyhisselâm’ın duasıyla iyileşince, Elyesa’
İlyas Aleyhisselâm’a iman ve onun Peygamberliğini tasdik etti ve artık,
yanından hiç ayrılmadı.
İlyas Aleyhisselâm, nereye giderse, Elyesa’a
Aleyhisselâm da oraya giderdi. İlyas Aleyhisselâm, yaşlanmış ve yaşı da bir
hayli ilerlemişti. Elyesa’ Aleyhisselâm ise, yetişmiş bir gençti[4].
İlyas Aleyhisselâm, Bâlebek kralından kurtulmak için
Kasiyon dağında gizlendiği zaman, Elyesa’ Aleyhisselâm da kendisininin yanında
bulunuyordu.
İsrail oğullarının arasından ayrılıp giderken de, onu,
yerine bırakmıştı[5].
Yüce Allah: İlyas Aleyhisselâm’dan sonra, Elyesa’
Aleyhisselâm’ı İsrail oğullarına peygamber olarak gönderdi. [6]
İlyas Aleyhisselâm gibi, onu da, vahy ile te’yid
eyledi[7].
İsrail oğulları, Elyesa’ Aleyhisselâm’a iman ettiler,
saygı gösterdiler.
Emir ve re’yine göre hareket ettiler[8].
Elyesa’ Aleyhisselâm; ömrünün sonuna kadar, İsrail
oğullarının arasında ka-lıp[9]
İlyas Aleyhisselâm’ın yoluna ve şeriatına sarılarak onları, Allah’a davete devam
etti[10].
Yüce Allah; Kur’ân-ı keriminde, Peygamberlerden:Nûh,
İbrahim, Lut, İshak.Yâ-kub, Yûsuf, Eyyûb, Mûsâ, Harun, Dâvud, Süleyman, İlyas,
Zekeriyya, yahyâ ve İsâ Aleyhisselâmları överek andıktan sonra[11],
“İsmail’i, Elyesa’ı Zülkifl’i de, an!
(İşte) bütün bunlar, hayırlıflnsanjlardı’[12].
“İsmail’i, Elyesa’ı, Yûnüsü Lut’u da (hidayete,
peygamberliğe kavuşturduk)
Her birine, âlemlerin üstünde yüksek meziyetler
verdik.
Onların babalarından, zürriyetlerinden, kardeşlerinden
kimini de (yine üstün imtiyazlara mazhar kıldık). Onları seçtik, onları doğru
bir yola götürdük.
İşte, o (yol), Allah’ın hidayet yoludur ki, o, bunu
kullarından, kime dilerse ona nasîb eder.
Eğer, onlar da (Allah’a) şerîk koşsalardı,
yapageldikleri her şey, kendi hisapları-na, elbette boşa gitmişti.
Onlar, kendilerine Kitab, Hikmet ve Peygamberlik
verdiklerimizdir…” buyurur[13].
Ona ve gönderilen bütün peygamberlere selâm olsun![14]
[1] Taberî-Tarih c.1,s.239, Sâlebî-Arais s.259,
ibn.Esîr-Kâmi! 0.1,s.213, Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2,s.4.
[2] ibn.Asâkirden naklen Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2,
s.4.
[3] Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları:
2/143.
[4] Taberî-Tarih c.1,s.239, Sâlebî-Arais s.259,
ibn.Asâkir-Tarih c.3,s.99,
[5] Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4
[6] ibn.Kuteybe-Maarif s.24, Taberi-Tarih c.1, S.240,
Sâlebî Arais s.261.
[7] İbn Kuteybe-Maarif s.24, Sâlebî-Arais s.260.
[8] Sâlebî-Araîs s.260.
[9] Taberî-Tarih c.1,s.24O, Sâlebî-Arais s.260,
Ebülfidâ-Elbidaye vennihaye c.2,s.4.
[10] Ebülfidâ-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
[11] En’am: 74-85.
[12] Sâd: 48.
[13] En’am: 86-89.
[14] M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet
Vakfı Yayınları: 2/143-144.